Normaal gesproken delen we vooral foto’s van deelnemers en vrijwilligers tijdens onze activiteiten, maar Welkom in Utrecht bestaat 10 jaar  dus het is hoog tijd om onszelf eens voor te stellen!

Met vandaag Team Star Lodge, een klein team bestaande uit Frank en Deema.

Frank is (mede)oprichter van Welkom in Utrecht. ‘Ik weet nog dat destijds, toen er zo veel vluchtelingen door Europa trokken en ook naar Nederland kwamen, door de regering werd gezegd: “Het zal wel meevallen, ze komen niet naar ons land, we hoeven geen voorbereidingen te treffen om ze op te vangen.” Dat leek mij toen al een poging om Nederland een onaantrekkelijk alternatief te laten lijken (in tegenstelling tot het ‘wir schaffen das’ in Duitsland), en dat die vluchtelingen echt wel zouden komen. Met een groepje vrienden besloten we vluchtelingen wel te verwelkomen. We startten een Facebook community; Welkom in Utrecht. De volgende dag moesten er 500 – voor het merendeel Syrische – mannen in Utrecht worden opgevangen in Jaarbeurs. Wij zorgden ervoor dat de vluchtelingen en de vele Utrechters die initiatieven ontplooiden met elkaar verbonden werden.   

Er is in die tien jaar aardig wat veranderd. Frank: ‘Er zijn minder spontane initiatieven vanuit de Utrechters zelf. Ik weet nog dat een kennis van mij in de herfst van 2015 spontaan, onze allereerste activiteit, een voetbaltoernooi wilde organiseren. Dat hebben wij toen gefaciliteerd. Dit soort initiatieven van betrokken Utrechters zijn er nog wel, maar minder. De initiatieven komen tegenwoordig meer vanuit organisaties, en Welkom in Utrecht is zelf (mede-) organisator van een aantal activiteiten. ’

Tegelijkertijd is Welkom in Utrecht enorm gegroeid, zowel qua menskracht als het aantal opvanglocaties en groepen die we bedienen.  ‘Van 1 noodopvang in september 2015  naar 5 noodopvangen/azc’s en een aantal opvangen voor Oekraïense vluchtelingen.’

Frank: ‘Ook het aanbod aan activiteiten en de samenwerking met allerlei Utrechtse partners is groter geworden. En er sluiten meer vrijwilligers aan bij activiteiten die wij zelf organiseren, bijvoorbeeld de taalcafés.’ Daar oefenen Nederlandse vrijwilligers, vaak uit de wijk, Nederlands met vluchtelingen. Dat kan 1 op 1 of in een groepje. De contacten gaan veel verder dan alleen de taal leren. ‘Zo is er een taalvrijwilligster die al een paar jaar Nederlands oefent met een groepje Turkse vrouwen uit het azc maar ook met statushouders. Ze gaan samen naar de bibliotheek, naar concerten, hebben het erg leuk met elkaar en leren op deze manier de stad kennen.’

In opvanglocatie Star Lodge kunnen de bewoners niet zelf koken. En ondanks dat er elke dag eten via een cateraar wordt gebracht, is het niet zelf kunnen kiezen wat je eet, een enorm gemis, zo weet Deema (die zelf vluchtte uit Syrië). Team Star Lodge probeert zoveel mogelijk aan te sluiten bij wijkinitiatieven waarbij vluchtelingen samen met wijkbewoners kunnen koken. Én eten. De ene keer staan er Syrische koks in de keuken, de ander keer staat er een maaltijd uit Latijns-Amerika of een ander land op het menu. ‘Een groot succes’, zegt Deema. ‘Ik zie dat mensen meer energie krijgen als ze zelf kunnen bepalen wat en hoe ze eten. Ze worden er blij van.’

Het is een voorbeeld van wat er in de afgelopen tien jaar niet veranderd is bij Welkom in Utrecht, zo menen Deema en Frank. De drive om in te springen op behoeftes van vluchtelingen, even wat aandacht in moeilijke tijden. ‘Ik denk’, zo zegt Deema, ‘dat we voor velen van hen een klein lichtje in de duisternis zijn.’