Wat kun je doen bij al het leed dat vluchtelingen met zich meedragen?

Als er, boven op de moeilijke situatie waaruit ze komen ook nog de pijn van een verschrikkelijke natuurramp in het thuisland komt en de zorgen om hun dierbaren die niet bij hen zijn. Veel Syrische en Turkse vluchtelingen hebben familieleden, vrienden, buren of andere bekenden die zijn omgekomen, gewond zijn geraakt of dakloos zijn geworden. En dat raakt ook ons diep.

Hoe reageer je hierop als betrokken Utrechter?

In onze taalcafés was er voelbaar extra support voor elkaar, met hartverwarmende knuffels bij binnenkomst. “Niet iedereen kon zijn of haar gevoel verwoorden door de taalbarrière, maar je voelde de warmte en de aandacht voor elkaar. In moeilijke tijden als deze zie je wat een bijzondere band veel vrijwilligers al met hun maatje hebben opgebouwd. Het taalcafé is zoveel meer dan het oefenen van Nederlands”, zegt Nicole, onze vrijwilligster in het PKN-taalcafé.

“Just the feeling of being surrounded by people who care can ease a lot”, zegt Syrische Halima in het Engels. Halima heeft al maanden taalles van twee wijkbewoonsters bij een van de taalcafés in de opvang Star Lodge. Ze oefent met deze twee vrouwen Nederlands, het klikt en Halima voelt zich bij hen op haar gemak. Na de aardbeving stuurden haar taalmaatjes een berichtje. Of haar familie in Syrië okay was en of iemand die ze kende slachtoffer was geworden? De taalmaatjes kwamen daarna bij haar op bezoek. Samen dronken ze thee en praatten ze wat. “It was simple, yet so comforting”, zegt Halima.”I have no family here to go to for comfort. So it’s this meaningful connections we make along the way that make the difference in situations like this.”

Vluchtelingen welkom heten en zich thuis doen voelen, gaat vaak om kleine menselijke gebaren. Samen wandelen, Nederlands oefenen of gewoon een kopje thee drinken en er zijn wanneer de ander daar behoefte aan heeft.

Wil je ook iets betekenen voor vluchtelingen? Meld je dan aan als (taal)maatje of als vrijwilliger in één van onze taalcafés.