Leonie van Bruggen (29) is dikke maatjes met Lhomme (19) uit Guinée. Het contact begon zo’n anderhalf jaar geleden, toen Leonie vrijwilliger werd bij een taalcafé van Welkom in Utrecht. Ze was er gekoppeld aan Lhomme, maar bijna meteen kwam er een lockdown en moest het taalcafé sluiten. Leonie besloot toen om Lhomme thuis uit te nodigen.

De eerste keer dat hij bij haar kwam, was hij erg verlegen en een beetje zenuwachtig. Hij was nog nooit bij iemand uit Nederland thuis geweest. Maar toen zag hij een foto hangen van Nelson Mandela en dat maakte hem zo blij. Nu spreken ze elkaar nog steeds minstens een keer per week. Bijna altijd bij Leonie thuis maar soms komt Leonie ook bij hem in het azc op bezoek.

Meestal kookt Lhomme en gaat hij met het eten naar Leonie. Soms koken ze samen. Na het eten is er de Nederlandse les.

Leonie en Lhomme zijn inmiddels zo vertrouwd met elkaar dat het voelt alsof ze familie zijn. Leonie helpt hem daarom ook als hij iets lastig vindt of als iets nieuw is voor hem. En andersom leert ze ook veel van hem, bijvoorbeeld over Afrika, een continent waar zij ook een band mee heeft: Ze liep tijdens haar studie stage in Kaapstad en ze was in Rwanda voor haar masteronderzoek over de vredesopbouw in dit land.

“Lhomme is gewoon mijn kleine broertje!” vertelt ze. “Ik geniet van het persoonlijke contact.” Ze lacht. “En van het lekkere eten! Lhomme is heel zorgzaam en dat is ook fijn. Het is gewoon heel gezellig!”

“Leonie is heel belangrijk voor mij”, vervolgt Lhomme. “Ze is mijn familie geworden. Ik heb met kerst haar ouders ontmoet en het was net of ik naar mijn huis ging.” Hij is moslim en ze hebben ook samen het offerfeest gevierd en de iftar gegeten (de maaltijd na een dag vasten tijdens de ramadan).

Lhomme is nu drie jaar in Nederland. Na twee maanden in Maastricht te hebben gewoond, kwam hij naar Utrecht. Het is inmiddels echt zijn stad en hij kent nu veel mensen hier. Nederlanders, mensen uit Guinée en uit andere landen. Hij is sociaal, heel actief en wil veel leren. Voor hem is school dan ook heel belangrijk. Hij krijgt hier de kans om zich te ontwikkelen, hij leert gitaar spelen, taekwondo en kickboksen. Door zo bezig te zijn, kan hij bovendien zijn zorgen vergeten. Zijn hoofd zit er soms té vol mee, maar dit alles helpt hem.

Zijn droom? Inspecteur van politie worden – als het kan!