In 2020 werden ze door Welkom in Utrecht aan elkaar gekoppeld: het Nederlandse gezin van Janneke en het Eritrese gezin van Regat. Beide vrouwen hebben een partner en twee kinderen. Nu, vijf jaar later, kijken ze terug op de tijd die ze samen hebben doorgebracht. In het knusse appartement van Regat in Overvecht praten ze over de match, hun ervaringen en de bijzondere band die tussen de gezinnen is ontstaan. ‘Het is ons gelukt om uit onze bubbels te stappen.’

Regat vertelt dat ze het de eerste tijd erg lastig vond in Nederland. Ze was hier toen nog alleen met haar kinderen. ‘Ik had weinig contacten. Ik kwam nooit buiten en de kinderen hadden ook geen vrienden. Ik had helemaal geen contact met Nederlandse mensen.’ Ze wilde dat wel graag en gaf zich daarom op voor het buddygezinnenproject van Welkom in Utrecht.

Voor het gezin van Janneke kwam de motivatie om mee te doen voort uit het verlangen om uit de eigen bubbel te stappen. ‘Chris en ik konden niet goed woorden aan geven, aan wat we wilden, maar we wilden graag mensen ontmoeten bij wie het anders gaat dan bij ons en dat ook aan onze twee kinderen meegeven. Toen we dit project met buddygezinnen tegenkwamen, dachten we: Dit is het.’

Na afzonderlijke kennismakingsgesprekken werden de twee gezinnen aan elkaar gekoppeld. Het is een geslaagde match en er is door de jaren heen een hechte band tussen de gezinnen ontstaan. Toch was het in het begin best lastig. Janneke: ‘We wisten nog niks van elkaar en waren allemaal erg verlegen.’ Er was ook een taalbarrière, omdat Regat nog niet zo goed Nederlands sprak. In het begin spraken de gezinnen juist daarom vaak met elkaar af, zodat het vertrouwder ging voelen tussen hen. Zo leerden ze elkaar ook snel beter begrijpen. Regat: ‘Je krijgt een soort van gezamenlijke taal.’

De gezinnen spreken tegenwoordig gemiddeld eens in de drie weken af. ‘We nodigen elkaar ook altijd uit voor elkaars verjaardagsfeestjes. Onze kinderen zijn vrienden geworden, dus die spelen ook vaak samen.’ Soms zwemt Chris met alle kinderen en er was een periode dat Janneke elke woensdag de kinderen van Regat van school haalde omdat ze moest werken en geen opvang had.

Toen de man van Regat zich bij zijn gezin gevoegd had en ze verhuisden naar een andere wijk, hielpen Janneke en Chris mee met de verhuizing en met klussen. Ze zijn bovendien samen op vakantie geweest. Een keer naar Zeeland en een keer naar de Veluwe. Ze speelden er veel spelletjes, hebben gefeest en gewandeld. Ook gaan ze samen wel eens naar activiteiten die worden aangeboden via Welkom in Utrecht. Laatst zijn ze bijvoorbeeld samen naar een dansvoorstelling geweest.

De intense band die in vier jaar is ontstaan tussen Janneke en Regat is voor allebei een verrassing. Janneke zegt dat ze dit nooit zo had verwacht. ‘We hadden er rekening mee gehouden dat er geen match zou zijn. Chris en ik waren ook bang dat we hulpverleners zouden worden. We helpen graag maar we wilden wel een gelijkwaardige relatie.’

En die is er. Door de jaren heen hebben ze veel voor elkaar betekend. Regat heeft veel geleerd over Nederland en heeft de Nederlandse taal beter geleerd. Janneke heeft haar zelfvertrouwen gegeven door dingen te ondernemen, samen met de kinderen. ‘Eerst vond ik alles spannend. Janneke heeft mij naar buiten gebracht. Ik gun iedereen om een Janneke te hebben.’

Andersom heeft Regat het gezin van Janneke geholpen om op een andere manier naar de wereld te kijken en zo hun horizon te verbreden. Ze hebben mooie gesprekken, over moederschap, over wat Regat heeft meegemaakt. Janneke heeft wat woorden Tigrinya geleerd, houdt van Eritrees eten. Ze is onder de indruk van de kracht van Regat, van hoe ze de moed had in haar eentje met twee kinderen te vluchten. ‘Maar het gaat veel dieper’, zegt ze. ‘Het is lastig uit te leggen. We hebben een andere culturele achtergrond maar zijn in essentie hetzelfde. We zijn gewoon twee moeders die het beste willen voor onze kinderen.’

Wat Janneke en haar man zochten, hebben ze gevonden: ‘Het is gelukt om uit onze bubbel te stappen. We hebben inmiddels ook weer andere mensen ontmoet via Regats gezin die ook heel leuk zijn. We hebben onze bubbels een beetje samengevoegd.’ En ja, soms kan het nog steeds wel eens ongemakkelijk zijn, dan gaat het even mis met de communicatie. Maar dat maakt niet uit. ‘Dit voelt als een megasuccesverhaal, we zijn echt vrienden geworden.’